studia - prawo

Prawo to studia jednolite magisterskie, które umożliwiają pracę w szeroko pojętym sektorze sprawiedliwości, czyli trzecim segmencie obowiązującej w Polsce władzy. W Polsce sześć podstawowych zawodów prawniczych, do których potrzeba dodatkowej aplikacji po studiach to adwokat, radca prawny, prokurator, sędzia, komornik oraz notariusz.

Oczywiście jednak po skończeniu prawa można pracować w innych dziedzinach życia – kierunek ten bardzo pomaga w zrozumieniu swojego zawodu policjantom, detektywom, umożliwia także pracę w segmencie podatkowym (doradca podatkowy). Niektórzy nawet idą na prawo z myślą wykonywania zawodów związanych bardziej z ekonomią np. chcą zostać analitykami rynku. Warto również wspomnieć, że ten kierunek może być dobrym startem w politykę, pracę w administracji publicznej, pomaga też bardzo często rozkręcić własny biznes.

Warto jednak przyjrzeć się najbardziej typowym zawodom prawniczym, które wymagają aplikacji tj. praktyki po zakończeniu studiów, najczęściej płatnej, chociaż co ciekawe nie jest to w dzisiejszych czasach jeszcze regułą. Najbardziej popularnym zawodem jest adwokat, czyli pełnomocnik przed sądem, który może występować w każdym rodzaju spraw. W opinii publicznej adwokaci zostają najczęściej obrońcami, którzy walczą o uniewinnienie swoich klientów w widowiskowych procesach.

Faktycznie, pewna grupa adwokatów pracuje w ten sposób i układa długie i kwieciste mowy, w którym krasomówstwem próbuje przekonać sąd do swoich racji. Adwokaci jednak również dobrze mogą występować jako pełnomocnicy np. rozwodzących się stron w pionie cywilnym lub występować przed sądem administracyjnym, w zależności od obranej specjalizacji. Drugim rodzajem zawodu prawniczego jest radca prawny, który w zasadzie dzisiaj ma bardzo podobne prawa do adwokata.

prawo

Zawód ten niegdyś polegał głównie na formułowaniu porad prawnych – klienci przychodzili wówczas i dowiadywali się w jakiej sytuacji prawnej właściwie się znajdują. Oczywiście radcy nadal pełnią tego rodzaju usługi, aczkolwiek teraz mają też prawo reprezentacji swoich klientów przed sądami – wszystkimi z wyjątkiem sądów pracy. Ta ostatnia sfera została zarezerwowana dla adwokatów i jest jedynym, co właściwie wyróżnia obecnie te zawody.

Wiele osób uważa, że stosownym byłoby je połączyć, ponieważ obecnie rozróżnienie jest już niepotrzebne. Innym zawodem jest notariusz, czyli prawnik biurowy zajmujący się w zasadzie głównie aktami własnościowymi, czyli notarialnymi danych nieruchomości. Odwiedzić należy go w przypadku sprzedawania ziemi, mieszkania lub domu lub chęci przeniesienia jego własności na inną osobę. U notariusza można również uzyskać potwierdzenie autentyczności podpisu lub zaświadczenie o tożsamości kopii.

Notariusz zajmuje się również przyjmowaniem testamentów, a po śmierci danej osoby ma obowiązek ów dokument podać do wiadomości publicznej. Zawodem prawniczym, chociaż najmniej popularnym jest również komornik, który pracuje przy sądach rejonowych i egzekwuje należności od dłużników, którzy opierają się z oddaniem swoich zobowiązań. Renoma tej grupy zawodowej jest bardzo negatywna, chociaż niesłusznie. Wszakże ludzie tacy jak komornicy muszą istnieć, aby prawo było skuteczne, a firmy udzielające kredytów nie bały się pożyczać pieniędzy.

na uczelni

Ostatnimi zawodami jest prokurator i sędzia, czyli stanowiska, za które dostaje się pensje ze Skarbu Państwa. Pierwszy z nich prowadzi postępowanie i występuje jako publiczny oskarżyciel, zwłaszcza w sprawach karnych. Drugi natomiast to najważniejszy zawód, wymagający największego rozeznania i znajomości prawa – sędzia bowiem w praktyce decyduje o wszystkim i jego zdanie jest wiążące.

Jeżeli chodzi o studia – prawo jest uznawane za bardzo wymagający kierunek, chociaż niekoniecznie taki musi być. Są kierunki, na których zajęć jest więcej, a studenci pracują bardziej sumiennie i w większej ilości godzin. Prawo jest uznawane za najlepszą opcję po liceum humanistycznym, a najczęściej do rekrutacji wymaga się języka polskiego, języka angielskiego, historii lub wiedzy o społeczeństwie, czasami dopuszczana jest w zastępstwie za historię matematyka.

Prawo bowiem nie jest kierunkiem typowo humanistycznym – znajdują się na nim przedmioty, które bardziej podpasują umysłom ścisłym. Na dłuższą metę jednak kierunek wymaga poznania drugiego człowieka i głębokiego przejęcia się jego problemami, co może być trudne dla osób, które czują się mocne właśnie w matematyce czy fizyce. Warto jednak zaznaczyć, że wiele prawo uznawane jest najczęściej za przedmiot społeczny, nie typowo humanistyczny.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here