Można przez cały czas analizować kwestie wychowania w szkole, ale nie jest to jednak kwestia prosta do rozpatrzenia, ponieważ z reguły nauczyciele nie poświęcają dzieciom zbyt dużo czasu. Oczywiście są takie lekcje jak godzina wychowawcza, na której poruszane są problemy klasy, ale z reguły jest to bardziej ogólne omówienie, niż prawdziwa psychologiczna rozmowa na temat. Okazuje się, że szkoła wychowuje, ale w inny, niecodzienny raczej sposób, ponieważ dzieci są pozostawiane na przerwach same sobie. Często nikt nie wie co robią w wolnym czasie i stąd właśnie rodzą się największe zagrożenia dla młodych ludzi. Niestety szkoły mają zbyt mało środków, aby szkolić nauczycieli w zakresie psychologii dziecięcej, a to jest jednak obszar, który warto rozwijać, ponieważ dzieci kończąc niektóre okresy edukacji zupełnie nie potrafią odnaleźć się w nowych środowiskach, nie mają autorytetów i często bardzo źle kończą. To problem, którego w zasadzie nikt nie dostrzega, ale zajęcie się nim powinno być priorytetem nowoczesnego szkolnictwa. Podsumowując, szkoła może wychowywać, ale na pewno nie robi tego w idealny sposób. Uczeń powinien zdawać sobie sprawę, że jest narażony na wiele negatywnych zjawisk i powinien mieć jakiś autorytet, który go przed nimi uchroni. Nie należy go koniecznie szukać w szkole.
