Od kilkunastu dobrych lat w czołówce najpopularniejszych kierunków studiów wybieranych przez absolwentów maturalnych plasuje się psychologia. To bardzo ciekawy kierunek, który w znacznej mierze opiera się na wiedzy humanistycznej i zwykłej ludzkiej empatii. Jednoczy osoby wrażliwe i emocjonalne, które ponad wszystko chcą pomagać innym ludziom, którzy są w jakiś sposób negatywnie dotknięci przez życie.
Wiele osób nie zdaje sobie jednak sprawy, że psychologia nie jest synonimem psychiatrii – wręcz przeciwnie, to dwa oddzielne kierunki studiów, które dotykają skrajnie innej materii. Warto poświęcić nieco uwagi temu mniej popularnemu kierunkowi, który paradoksalnie wymaga o wiele większej wiedzy, a także wiąże się z nim cała masa konkretnych przywilejów, o które zdecydowanie warto zawalczyć.
Przede wszystkim, o ile psychologia to studia w pewnej mierze humanistyczne i oparte na wiedzy teoretycznej, psychiatria to studia stricte medyczne. Dokładnie tak – absolwenci psychiatrii kończą swoje studia z tytułem doktora i mogą prowadzić profesjonalny gabinet psychiatryczny, a za tym idą oczywiście znacznie wyższe zarobki. Wyższy stopień specjalizacji wiąże się niestety z dłuższym czasem studiowania, który w dodatku jest po brzegi wypełniony treścią, którą niejednokrotnie trzeba po prostu wykuć na pamięć.
Psychiatria – studia te jako swoją podstawę traktują wiedzę stricte biologiczną
Choć niejednej osobie może się to wydać zaskakujące, całe mnóstwo chorób psychicznych jest spowodowane nie tyle ciężkimi przeżyciami, co zaburzeniem neuroprzekaźników w mózgu. Innymi słowy, ludzką psychikę są w stanie kształtować fizyczne przeobrażenia w naszej głowie. W taki sposób rodzą się na przykład uzależnienia – używka jest zawsze bardzo przyjemna do użytkowania i organizm zawsze postrzega ją w kategoriach pozytywnych. Im częściej tę używkę stosujemy, tym bardziej uczymy nasz organizm, że skoro zapewnia ona pozytywne doznania fizyczne i psychiczne, to jest ona czymś dobrym.
Po pewnym czasie używka nie jest już tylko kwestią chęci – organizm podpowiada nam, że może warto jest jej użyć, kiedy jest nam smutno lub jesteśmy zmęczeni, bo zapamiętał sobie, że używka zawsze przynosi ulgę. Owa podpowiedź nie jest tylko jedną myślą, która nam przebiega gdzieś pod czaszką – ona jest przejawem tego, że w naszym mózgu pojawiła się zupełnie nowa ścieżka neuronowa, której jedynym celem jest przetrzymywanie w sobie informacji o tym, że używka jest dobrym sposobem rozładowania stresu, smutku, zmęczenia, złości i całej masy innych, negatywnych stanów. Im częściej korzystamy z wzoru zachowania opisanego w ścieżce, tym bardziej się ona powiększa – u osób poważnie uzależnionych jest już ona nie tyle ścieżką neuronową, co prawdziwą autostradą.
Zasada, że problemy z psychiką mają swoje odbicie w fizyczności człowieka, jest w dużej mierze całkowitą podstawą psychiatrii. Psychiatrzy nie biorą pod uwagę czynników abstrakcyjnych – ich celem jest dokonanie pozytywnych zmian w mózgu. Ich podstawowym instrumentem, na który mogą się zdecydować, są leki. To jest tak naprawdę podstawowa różnica, która odróżnia psychiatrę od psychologa – psycholog w żadnym wypadku nie może wypisać jakiejkolwiek recepty, bo jest do tego zwyczajnie nieuprawniony i nie posiada odpowiedniej wiedzy.
Psychiatra natomiast jest profesjonalnie wyszkolony i przygotowany do tego, by móc wypisać możliwie najbardziej trafną receptę, która doprowadzi do pozytywnych przeobrażeń w mózgu i tym samym zapewni choremu człowiekowi ulgę. Co ciekawe jednak, absolutnie nie należy deprecjonować roli psychologów w procesie leczenia choroby psychicznej. Choć nie są oni lekarzami sensu stricto, w zdecydowanej większości przypadków terapia farmakologiczna zaproponowana przez psychiatrę nie przyniesie pożądanych skutków, jeśli nie zostanie połączona z terapią behawioralną, za którą odpowiada psycholog.
Psychiatria jest dosyć trudnym kierunkiem studiów, na który powinny się decydować wyłącznie osoby, które są zainteresowane dostarczaniem ludziom profesjonalnej pomocy psychiatrycznej i chcą temu zajęciu powierzyć swoje życie. Kierunek jest wymagający i wymaga całej masy pracy, ale wiązać będą się z nim konkretne przywileje i oczywisty prestiż wynikający z bycia prawdziwym lekarzem.
Psychiatria to nie tylko podstawowa doza wiedzy abstrakcyjnej, lecz przede wszystkim mnóstwo wiedzy teoretycznej na temat sposobów działania leków i układania recept przy wzięciu pod uwagę dziesiątek rozmaitych czynników, a wszystko po to, by w jak największym stopniu pomóc pacjentowi.
