Badając potrzeby rynku pracy od lat stwierdza się w Polsce oraz pozostałych państwach Unii Europejskiej deficyt fachowców wykształconych na kierunkach ekonomicznych. Mimo otwierania nowych uczelni, kierunków i specjalności ekonomicznych wciąż jest więcej ofert pracy, niż chętnych do skorzystania z nich.
W przypadku naszego kraju problemem jest nie tylko za mała liczba absolwentów uczelni ekonomicznych. Ostatnie badania wykazały, że Polska jest na pierwszym miejscu w obszarze tak zwanego drenażu rynku absolwentów. To zjawisko „znikania” absolwentów uczelni wyższych z narodowego rynku pracy dotyczy wielu państw Europy, ale polscy absolwenci są tymi najczęściej opuszczającymi ojczyznę po uzyskaniu dyplomu wyższej uczelni. Póki co nic nie zapowiada, że stan ten może ulec radykalnej poprawie. Dopóki warunki pracy, a szczególnie płacy będą korzystniejsze poza granicami kraju, dopóty absolwenci uczelni będą masowo emigrować za granicę.
Kierunki ekonomiczne należą do najchętniej wybieranych kierunków studiów i to nie tylko na uniwersytetach ekonomicznych, ale na wydziałach ekonomicznych wielu uczelni niepublicznych oraz państwowych.
Wybierając kierunek ekonomia – studia pierwszego, drugiego lub trzeciego stopnia studiujący decydują się na bardzo trudny program nauki. Wśród przedmiotów punktowanych podczas rekrutacji są matematyka i język obcy nowożytny oraz jeden z przedmiotów dodatkowych: historia, geografia, wiedza o społeczeństwie, chemia, biologia, fizyka z astronomią, informatyka, język polski oraz filozofia. Wybór przedmiotów szeroki – szanse na dostanie się na wybraną uczelnię wysokie, ale stopień trudności studiów wymaga wielkiej pracowitości i dyscypliny.
Wśród przedmiotów obowiązkowych podczas trzyletnich licencjackich studiów pierwszego stopnia na kierunku ekonomia są między innymi:
– matematyka,
– mikroekonomia, makroekonomia,
– rynki finansowe,
– rachunek ekonomiczny w podejmowaniu decyzji,
ekonomika i organizacja produkcji,
– prawo gospodarcze,
– ekonomia integracji europejskiej,
– rachunek inwestowania w fundusze kapitałowe,
– finanse publiczne,
– analiza rynku.
To mniej więcej połowa przedmiotów obowiązkowych. Do tego jeszcze kilkanaście przedmiotów obligatoryjnych do wyboru. Nie można też zapominać o przedmiotach dodatkowych. Gdy na ostatnim roku przyjdzie czas na napisanie pracy dyplomowej, student ekonomii ma zajęty czas nie tylko licznymi wykładami, ćwiczeniami ale i seminariami dyplomowymi. Ponadto musi poświęcić czas na przygotowanie badań do pracy oraz literatury, na którą zamierza się w treści pracy powoływać. Pisanie pracy zajmuje wiele dni, a o jej kształcie ostatecznym decyduje promotor. Jego uwagi trzeba uwzględnić, ponieważ promotor ocenia pracę jako pierwszy.
Wielu absolwentów ekonomicznych studiów stopnia pierwszego rezygnuje z robienia magisterium na tym samym kierunku. Wybierają organizację i zarządzanie, albo inny łatwiejszy kierunek. Studia drugiego stopnia są bowiem jeszcze bardziej wymagające od tych z niższego poziomu.
Na stopniu drugim znów jest kilkadziesiąt rozbudowanych przedmiotów obligatoryjnych i fakultatywnych do wyboru – każdy semestr to kilka egzaminów oraz kilkanaście zaliczeń. A na ostatnich dwóch semestrach studenci uczestnicząc w zajęciach seminaryjnych ponownie piszą pracę dyplomową – tym razem pracę magisterską.
Praca magisterska na ekonomii może mieć charakter opisowy (teoretyczny, monograficzny) albo badawczy. W pierwszym przypadku bazuje się na dotychczasowych osiągnięciach innych naukowych. W przypadku pracy badawczej należy przeprowadzić badania, których wyniki stanowią podstawę do formułowania wniosków na poparcie lub obalenie postawionej na początku pracy hipotezy.
Napisanie pracy badawczej jest trudne ze względu na rozdziały dotyczące metodologii badań. Autor pracy opisuje wybrane przez siebie metody badawcze oraz dobrane lub stworzone przez siebie narzędzia badawcze.
Praca oceniana przez promotora i recenzenta podlega również sprawdzeniu pod względem oryginalności tekstu. Plagiat może być ukarany nawet skreśleniem z listy studentów.
Absolwenci kierunków ekonomicznych na studiach II stopnia pragnący dalej prowadzić badania naukowe i pracować jako wykładowcy na uczelni podejmują studia na stopniu trzecim. Po dwóch – czterech latach nauki stają przed komisją i bronią swojej naukowej pracy doktorskiej. Po obronie mogą używać tytułu doktora.
Ekonomia – studia każdego szczebla, kierunku i specjalności to świetny pomysł na uzyskanie kwalifikacji do wykonywania zawodów związanych z finansami, giełdą, bankowością, handlem zagranicznym lub wewnętrznym, gospodarką w skali mikro i makro.
